ผมสั่งตัวอย่างชาจาก Tea Urchin.com มาชิมจำนวนหนึ่งครับ เป็นผู๋เอ๋อดิบทั้งหมด จากหลายๆเขา หลายๆเกรดราคา เมื่อชิมแล้วจะทยอยนำมาเล่าให้ฟังนะครับ
ชาตัวแรกที่เปิดชิมเป็นชาจากเขา บู้หลาง(Bulang)อยู่ในเขตสิบสองปันนา(Xishuang Banna) ซื่งชาที่ผมยกให้เป็น King of Pu-Erh ก็อยู่ที่เขานี้ นั่นคือชาจากหมู่บ้าน เหล่าปานจัง(Lao Ban Zhang) ราคาตอนนี้นั้นสูงมากๆคับ ผมมีโอกาสได้ชิมแล้ว ชักติดใจชาบู้หลางซานซะแล้วสิ
ชาจากบู้หลางซานจะมีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งคือ รสขมนำ หวานตาม ซับซ้อน ดุดัน ความขมนั้นชาเหล่าปานจัง(Lao Ban Zhang)จะขมน้อยที่สุดครับ หมู่บ้านอื่นๆจะขมมากกว่าจนถึงขมปี๋เลย ราคาจึงถูกลงไปตามลำดับ
ชาที่จะชิมวันนี้เป็นชาป่าจากหมู่บ้าน เหล่าม่านเอ๋อ(Lao Man E) ชาที่นี่จะมีทั้งต้นขม (ku cha) และต้นหวาน(tian cha) ตัวที่ผมสั่งมานี้ ใช้ทั้งต้นขมและต้นหวานผสมกัน ผลิตปี 2013 ฤดูใบไม้ผลิ ใบชาก่อนชงใบใหญ่สวยงาม มีกลิ่นหอมสดชื่นอ่อนๆ
ชงดื่ม...แรกจิบ ขมพอควรเลยครับแต่ขมประเดี๋ยวเดียวก็หายไป แทนที่ด้วยความหวาน กระจายเต็มปากและลำคอ ขมแต่ไม่ฝาด Bodyหนา ดุดัน ชุ่มคอ รสชาติคงค้างยาวนาน กลืนน้ำลายตามลงไปรู้สึกหวานในลำคอชัดเจน กลิ่นหอมออกเขียวๆหน่อยครับ ไม่หอมหวาน และไม่พบกลิ่นควันไฟ
ชาจากเหล่าม่านเอ๋อ(Lao Man E)นั้นขึ้นชื่อเรื่องความขมอยู่แล้ว บางท่านที่ไม่ชอบขมคงไม่ชอบชาตัวนี้ สำหรับผมคิดว่าขมไปนิดครับแต่ก็ชอบที่ชุ่มคอ และทิ้งรสหวานในลำคอยาวนานทีเดียว ชาตัวนี้ชงทนครับ 10 น้ำขึ้นไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น