ปั้นชา

ผ่านพ้นจึงค้นพบ

ชาผู่เอ๋อร์ถือเป็นชาที่ เข้าถึงได้ยาก สัมผัสได้ยาก ด้วยกลิ่นของชาที่ใช้การสัมผัสไม่เหมือนชาชนิดอื่น รสชาติที่ซับซ้อน ไม่เปิดเผยเท่าได้นัก ยากต่อการเปรียบเปรยออกมาเป็นตัวอักษร ชาผู่เอ๋อกับศิลปะ กวี นั้นจึงส่งสริมซึ่งกันและกัน จะดื่มผู่เอ๋อให้ออกรสชาตินั้นต้องเปี่ยมไปด้วยอารมณ์และจินตนาการ และต้องเข้าใจในชาที่เราดื่มอยู่เป็นสำคัญ

เริ่มแรกของการดื่มผู่เอ๋อนั้น ด้วยความที่เป็นชาที่มีชาปลอมในตลาดจำนวนมาก อาจจะต้องตกอยู่ในวังวนของชาปลอม ชาเก็บไม่ดี กลิ่นอับ ชาขึ้นรา สักพัก ใครที่ซื้อชาปลอมและรู้ตัวว่าถูกหลอกถือว่ามาถูกทางแล้วเมื่อเรารู้ได้ว่านั่นคือชาปลอม หรือชาไม่มีคุณภาพ เราก็จะหลุดจากวังวนนี้และไม่มีวันกลับเข้าไปอีก

หลุดจากชาปลอมมาสักพัก ก็ต้องถามตัวเองว่าเราดื่มชาผู่เอ๋อร์ที่เพราะอะไร ความชื่นชอบในรสชา? หรือดื่มตามกระแสนิยม ถ้าดื่มตามกระแสเราจะไม่พบความพิเศษอะไรนอกจากชาอัดแผ่นธรรมดาๆแผ่นหนึ่ง ถ้าเราชื่นชอบในรสชา ก็ต้องหาชาดื่มให้มาก สังเกตุให้มาก ค้นหาให้มาก แล้วเราจะพบกับสิ่งที่เราค้นหา ความชอบในแบบของเรา ถึงตอนนี้เราอาจเปรียบเปรย อธิบาย จดจำ กลิ่นเฉพาะตัว รสเฉพาะตัวของชาแต่ละแหล่งได้แม่น
สักพักการดื่มชาของเราจะเริ่มเครียด ต้องมีหลักการ ต้องPerfect ความสุนทรีย์ในการดื่มหายไป

สุดท้าย เริ่มเข้าใจ ทิ้งหลักการ เหลือเพียงความเข้าใจในตัวของชา สนใจเรื่องสมาธิ ดื่มเพื่อความสุข สุนทรีย์ และจิตนาการ การอธิบาย กลิ่น รส ของชาผู่เอ๋อเปลี่ยนไป ที่ว่าหอมเหมือนดอกไม้ป่าแท้จริงมันลึกซึ้งกว่านั้น ชาที่เราหยิบมาดื่มแต่ละตัวจึงสร้างความสุขทุกครั้งไป